кӱжгын

кӱжгын

Г.: кӹжгӹн

1. толсто

Кӱжгын шаваш толсто посыпать;

кӱжгын возаш толсто писать.

Ӱдырын шинчажым чоткыдын, кӱжгын марле дене пидын шындыме. [/i]В. Иванов.[/i] Глаза девушки крепко, толсто забинтованы марлей.

Йӱдвошт йогышо лум ола уремым кӱжгын леведын. [/i]Г. Чемеков.[/i] Шедший всю ночь снег толсто покрыл городские улицы.

2. перен. крепко, зажиточно, богато

Кӱжгын илаш жить крепко.

Тудым (Сергей Петровичым) моло дене таҥастараш нигузе ок лий: кӱжгын ила, дачыже уло, шукерте огыл у автомашинам налын. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Сергея Петровича никак нельзя сравнивать с другими: живёт богато, есть у него дача, недавно купил новую автомашину.

3. перен. густо, полнозвучио, низко (о голосе, звуке)

Яковын йӱкшӧ изиш чытырналтын да пеш яндарын йоҥгалтын гын, тидын кӱжгынрак да изиш шыдынрак шокта. [/i]Н. Лекайн.[/i] Если голос Якова звучал несколько дрожаще и очень чисто, то у этого – ниже и немного зло.